Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe, choć krótkie opowiadanie, skupiające się głównie na jednej, niesamowicie oryginalnej rzeczy, a mianowicie, na podrabianiu tytułowej duszy cesarza. Dzieje się to w świecie Elantris, choć nic tutaj powiązanego nie ma. Bez problemu można to czytać, bez znajomości pierwszego tomu.

Ciekawe, choć krótkie opowiadanie, skupiające się głównie na jednej, niesamowicie oryginalnej rzeczy, a mianowicie, na podrabianiu tytułowej duszy cesarza. Dzieje się to w świecie Elantris, choć nic tutaj powiązanego nie ma. Bez problemu można to czytać, bez znajomości pierwszego tomu.

Atmosfera była tak gęsta, że można ją było nożem kroić.
Napięcie nie opuszcza, ani na moment. Takie to było intensywne. W każdej chwili mogło coś pójść nie tak. Praktycznie cały czas im coś groziło i ciężko było sobie wyobrazić jak oni się z tej sytuacji uratują.
Jazda bez trzymanki, polecam.

Atmosfera była tak gęsta, że można ją było nożem kroić.
Napięcie nie opuszcza, ani na moment. Takie to było intensywne. W każdej chwili mogło coś pójść nie tak. Praktycznie cały czas im coś groziło i ciężko było sobie wyobrazić jak oni się z tej sytuacji uratują.
Jazda bez trzymanki, polec...

Rozwiń

Zwiń

To mi tak przypadło do gustu! Nawiedzone miasteczko, którego nie przedstawiają nam nowi mieszkańcy, czy przejezdni, którym nikt nic nie chce powiedzieć (jak to często bywa), ale właśnie ci mieszkańcy, którzy są tam od dawna i wszystko wiedzą! Odświeżające uczucie. Każdy kolejny opis okropieństw jakie wydarzyły się w związku z tą klątwą, był bardzo interesujący, a różne zachowania ludzi, opisy ich uczuć i pragnień wydawały się bardzo realne. Każdy radzi sobie na różne sposoby, a nikt nie jest bezpieczny.
Z chęcią przeczytam kolejne książki autora. Oby wydawał ich więcej.

To mi tak przypadło do gustu! Nawiedzone miasteczko, którego nie przedstawiają nam nowi mieszkańcy, czy przejezdni, którym nikt nic nie chce powiedzieć (jak to często bywa), ale właśnie ci mieszkańcy, którzy są tam od dawna i wszystko wiedzą! Odświeżające uczucie. Każdy kolejny opis okropi...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo piękna historia o przyjaźni, dojrzewaniu, podejmowaniu trudnych decyzji i radzeniu sobie z wszelkimi trudnościami. Były w niej momenty smutne, były momenty śmieszne, a czasami takie chwytające za serce.
Dałabym trochę wyższą ocenę, gdyby nie fakt, że w połowie trochę mnie zgubiła. Poczułam lekkie znudzenie i musiałam od niej odpocząć przez jakiś czas. Także, ja bym ją skróciła. Początek i koniec są super, ale w środku znajduje się trochę historii, które mało mnie zajmowały.

Bardzo piękna historia o przyjaźni, dojrzewaniu, podejmowaniu trudnych decyzji i radzeniu sobie z wszelkimi trudnościami. Były w niej momenty smutne, były momenty śmieszne, a czasami takie chwytające za serce.
Dałabym trochę wyższą ocenę, gdyby nie fakt, że w połowie trochę mnie zgubiła. P...

Rozwiń

Zwiń

Więcej rodziny Tereski to więcej zamieszania. Początkowo niezbyt lekko się to czytało, gdyż w sumie głównie, albo się oni kłócili, albo coś sobie nawzajem wypominali. Jednak w chwili, gdy zaczęli się dogadywać i rozmawiać! i działać razem to zaczęło się robić śmiesznie i wciągająco.
Najbardziej jednak podobał mi się fakt, że choć ten zjazd rodzinny jest troszkę przerysowany, tak jednak różni się bardzo od poprzednich tomów i nie przerysowuje umiejętności Tereski do znajdywania trupów.

Więcej rodziny Tereski to więcej zamieszania. Początkowo niezbyt lekko się to czytało, gdyż w sumie głównie, albo się oni kłócili, albo coś sobie nawzajem wypominali. Jednak w chwili, gdy zaczęli się dogadywać i rozmawiać! i działać razem to zaczęło się robić śmiesznie i wciągająco.
Najbar...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna bardzo dobra pozycja w serii. Stawki już są większe i bohaterowie rzadziej zdają się żartować, jednak całość jest dalej lekka, a powaga przeplata się z elementami humorystycznymi.
Tym razem tylko połowa tekstu jest poświęcona przygodom znanej już nam bandy, bowiem druga połowa to losy Sary i wszystkich innych pozostałych w Gryfie. Muszę przyznać, że tym razem to te rozdziały z nią były ciekawsze. Do tego dołączyły do opowieści kolejne dwie postaci żeńskie, które równie mocno polubiłam.
Mam tylko jeden zarzut o to, że zakończenie było zbyt popędzone.

Kolejna bardzo dobra pozycja w serii. Stawki już są większe i bohaterowie rzadziej zdają się żartować, jednak całość jest dalej lekka, a powaga przeplata się z elementami humorystycznymi.
Tym razem tylko połowa tekstu jest poświęcona przygodom znanej już nam bandy, bowiem druga połowa to l...

Rozwiń

Zwiń

Przyjemna i lekka lektura. Bardzo szybko biegnie przez kolejne miesiące i wydarzenia w życiu Miry, skupiając się na wielu aspektach, jak jej córka, przyjaciółka, rodzice, pasje itd., a nie tylko na samym romansie. Nie jest to wybitna pozycja, ale nie mam jej nic do zarzucenia. Może jedynie to - że co to było w tym zakończeniu? Tego się nie spodziewałam. Raz więc pochwyciła mnie z zaskoczenia.
Teraz muszę iść zrobić szarlotkę...
Poprawka - już zrobiłam szarlotkę, tak bardzo ta pozycja narobiła mi na nią ochotę.
Była pyszna.

Przyjemna i lekka lektura. Bardzo szybko biegnie przez kolejne miesiące i wydarzenia w życiu Miry, skupiając się na wielu aspektach, jak jej córka, przyjaciółka, rodzice, pasje itd., a nie tylko na samym romansie. Nie jest to wybitna pozycja, ale nie mam jej nic do zarzucenia. Może jedynie...

Rozwiń

Zwiń

Autorka powinna lepiej przemyśleć konstrukcję swoich 60 letnich bohaterek, gdyż ukazuje je jako dużo starsze panie. Do tego niektóre wymysły Piotra były niesamowicie głupie. To moje główne zastrzeżenia do tej książki.
Terpentyna za to jest najlepszą postacią. I to głównie dla niej (choć nie od razu znałam jej imię) sięgnęłam po tą książkę. Ogółem jest przyjemna i lekka w odbiorze, więc czas spędziłam ostatecznie dobrze.

Autorka powinna lepiej przemyśleć konstrukcję swoich 60 letnich bohaterek, gdyż ukazuje je jako dużo starsze panie. Do tego niektóre wymysły Piotra były niesamowicie głupie. To moje główne zastrzeżenia do tej książki.
Terpentyna za to jest najlepszą postacią. I to głównie dla niej (choć ni...

Rozwiń

Zwiń

„Nie pozwól, by ograniczyły cię myśli, że coś jest głupie czy niemożliwe. W magii pomysłowość jest równie istotna, co wiedza.”
Bardzo podobał mi się przekaz tej książki, a jeszcze tyle innych rzeczy było świetnych. Było i zabawnie i lekko brutalnie. Postacie super i do tego te świetne i jakże wymyślne/przemyślane moce. Ja też bym chciała mieć taką moc jak Mona i kazać mojemu ciastu świetnie rosnąć.

„Nie pozwól, by ograniczyły cię myśli, że coś jest głupie czy niemożliwe. W magii pomysłowość jest równie istotna, co wiedza.”
Bardzo podobał mi się przekaz tej książki, a jeszcze tyle innych rzeczy było świetnych. Było i zabawnie i lekko brutalnie. Postacie super i do tego te świetne i ja...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom trochę gorszy od poprzedniego, mniej żartów mnie bawiło, jednak dalej przyjemnie spędziłam przy tej książce czas. Duet Tereski z teściową dalej świetny, do tego Zoja dużo dodaje swoją spostrzegawczością i zdolnością łączenia kropek. Jedynie matka Tereski taka nieświadoma pozostała. Choć jej nieświadomość pakowała je wszystkie w śmieszne sytuacje.

Drugi tom trochę gorszy od poprzedniego, mniej żartów mnie bawiło, jednak dalej przyjemnie spędziłam przy tej książce czas. Duet Tereski z teściową dalej świetny, do tego Zoja dużo dodaje swoją spostrzegawczością i zdolnością łączenia kropek. Jedynie matka Tereski taka nieświadoma pozostał...

Rozwiń

Zwiń